Creating an inspiring environment

Met de vijftien tekeningen van deze installatie schep ik een geschiedenis; een niet-chronologisch, willekeurig aantal gebeurtenissen bij elkaar. Er is een tekening van een weggetje in Polen aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, eentje met de duinen waar verzetstrijdster Hannie Schaft werd vermoord en een werk over de Slag bij Austerlitz met Napoleon te paard. ‘Lichtere’ onderwerpen zijn er ook. Harry Mulisch die het literaire geweten van Parijs – Jean-Paul Sartre – op een hoek in van de boulevard Saint-Germain ontmoet, en de vlucht van Anthony Fokker boven een Haarlemse wijk. Die tekening verwijst naar de historische foto waarop we de vlieger een rondje boven de kerk zien vliegen, een beeld dat volgens mij is gemanipuleerd.

De werken komen voort uit een behoefte te tekenen wat zich voor mijn ogen afspeelt. Het gaat mij er niet om dat het historisch juist is. Het is mijn waarheid, mijn constructie, mijn canon. Ik dwaal door mijn eigen hoofd en spreek mijn visuele geheugen aan. De titel Een genoeglijk gemis roept een verlangen op deel uit te maken van de geschiedenis. Je wilt je tot historische gebeurtenissen verhouden.
De eerste tekening dateert van twaalf jaar eerder. Aanvankelijk ging het me om het plezier van het tekenen en het construeren van mijn verbeelding. Ik wilde het resultaat niet als aparte werken presenteren, want dan zou de nadruk te zeer liggen op de esthetiek. Door ze bij elkaar te brengen in een installatie winnen ze aan betekenis; ze vormen een eenheid.

De tekeningen staan op veldezels waarmee ik verwijs naar de manier waarop kunstenaars vroeger historische gebeurtenissen vastlegden. Op de plek zelf maakten ze hun eerste schetsen. De installatie refereert ook aan ander werk. Ik maak een constructie van de werkelijkheid, net zoals CNN, televisieprogramma’s en de reclamewereld ieder hun eigen versie scheppen. Wat is de waarheid? En wie bepaalt dat?
Het werk was te zien op de tentoonstelling Tracing Places in Haarlem.