Kunst herinnert, verbindt en confronteert. In mijn werk onderzoek ik de kracht van beeld in relatie tot geschiedenis, landschap en samenleving. Erfgoed en actualiteit komen samen in een persoonlijke beeldtaal, zoals in Moed! Mijn Soldaat op station Hoofddorp. Dit werk legt de link tussen historische verdediging en hedendaags conflict, en bevraagt onze veilige positie tegenover de moed van anderen.
The Flagellation is het centrale werk uit een monumentaal drieluik, voor het eerst getoond in de Kathedrale Basiliek Sint Bavo en De Vishal Haarlem. In dit krachtige schilderij onderzoekt Marcel van Kerkvoorde het spanningsveld tussen schoonheid en geweld. Een evocatief, museaal werk — nu beschikbaar voor verkoop of tijdelijke plaatsing. Interesse? Mail naar info@marcelvankerkvoorde.nl voor informatie of een atelierbezoek in Vijfhuizen.
Dit schilderij in de Artroom toont het uitzicht vanuit mijn atelier op het Kunstfort bij zonsondergang op een ijskoude winterdag. De zon verdwijnt precies achter het fort, wat een intens spel van transparante blauwtinten oplevert. Hoewel er later een foto van hetzelfde moment is genomen, blijft het schilderij uniek in zijn gelaagdheid: de transparantie van de verf maakt het vrijwel onmogelijk om dit werk goed te reproduceren. Een ode aan het licht, het landschap en het moment.
Na de samenwerking met Fort bij Asperen tijdens de kunstmanifestatie Gimme Shelter (2015), was het plan dat ik in 2018 een tentoonstelling zou organiseren op het fort. Toen Stichting Kunstfort Asperen eind 2017 aankondigde te stoppen, dreigde het einde van dertig jaar kunsttentoonstellingen. Op verzoek van Staatsbosbeheer nam ik vanaf 2018 de verantwoordelijkheid voor de openstelling en programmering van het fort. Mijn taak was het begeleiden van het overgangsproces naar een nieuwe, structurele exploitatie – met bijzondere aandacht voor het culturele profiel én de horeca. In juli 2020 werd FortEvents als nieuwe exploitant aangesteld. Eind september 2020 droeg ik mijn taken officieel over.
Belangrijk voor mijn ontwikkeling als curator en tentoonstellingsmaker was het Kunstfort bij Vijfhuizen, centrum voor actuele kunst. In 2001 ontstond de mogelijkheid om het verwaarloosde fort om te vormen tot een centrum voor actuele kunst met atelierwoningen, tentoonstellingsruimtes, ateliers en restaurant. Na vier jaar voorbereiding en restauratie werd het Kunstfort in mei 2005 geopend. Ik hield mij bezig met het ontwikkelen van de koers, het artistieke beleid en de opbouw van de organisatie. De inpassing daarvan binnen de structuur en het bedrijfsmatige concept hadden mijn prioriteit, en ik heb de organisatie zowel artistiek als organisatorisch op poten gezet. Bij de start in 2005 gaf ik aan deze functies twee jaar te vervullen; in juli 2007 heb ik mijn verantwoordelijkheden overgedragen.
Wie kijkt er niet met fascinatie naar de manier waarop Donald Trump zich presenteert? Zijn dominante aanwezigheid in nieuws en cultuur maakt het moeilijk om zijn complexe persoonlijkheid volledig te doorgronden. In deze installatie is daarom gekozen voor een scenografie met vier ruimtes, nissen en gedempt licht — een fysieke vertaling van de gelaagdheid, theatrale kracht en de schaduwzijden van zijn publieke optreden.
The Golden Boy gebruikt het stijl- en mode-icoon als metafoor voor de belofte en verwachting die aan iedere nieuwkomer kleven. In 2017 verraste Emmanuel Macron de wereld door ogenschijnlijk smetteloos het Franse presidentschap te betreden. Zoals eerder Kennedy, Obama, Trudeau of Fortuijn, belichaamt ook hij de mythe van de ‘golden boy’ – een figuur die symbool staat voor hoop en vernieuwing, maar zelden de projecties volledig kan waarmaken.
Als fietser reisde ik vaak door Frankrijk, waar je onderweg onvermijdelijk geconfronteerd wordt met sporen van het verleden. Bij een verlaten loopgraaf uit de Eerste Wereldoorlog dacht ik niet alleen aan de doden, maar vooral aan de overlevenden. Wat gebeurde er met hen? Winnaars, verliezers, parallelle levens — in licht en in donker. Kan de verliezer alleen overleven in het duister? En wat als het anders was gelopen?
2018 was een kanteljaar voor Fort bij Asperen. Na het verdwijnen van Stichting Kunstfort Asperen troffen we een verweesd fort aan met een gefrustreerde vrijwilligersgroep en een stilgevallen horecabedrijf. Onder het motto ‘wat kan dat kan’ werd met een zakelijke lening en beperkt budget een nieuw tentoonstellingsseizoen opgezet. Vrijwilligers werden opnieuw betrokken, De Taveerne heropgestart en het fort klaargemaakt voor kunst. De contacten met gemeente, provincie en fondsen zijn hersteld, en het jaar opende met ruimtelijk werk van Dik Box.
Dit schilderij vormde het scharnierpunt van de tentoonstelling Fiat Lux. Sinds de zomer van 2008 volgde ik de opkomende financiële crisis op de voet. Wat begon als ver weg, werd steeds persoonlijker — vooral toen kunst en cultuur politiek onder druk kwamen te staan. De aanval op wat mij dierbaar is, voelde als een geseling. Mijn katholieke opvoeding bracht me bij het beeld van Christus die door lijden zonden op zich neemt. Zou ook deze crisis loutering kunnen brengen? Vanuit die gedachte ontstond het idee voor een drieluik, waarin het christelijke concept van catharsis verbeeld wordt als weg uit de crisis.
